Kirsten Alblas
Op 16 maart zijn de gemeenteraadsverkiezingen. Wij stellen graag onze kandidaten aan je voor. Nummer 4 op de lijst is Kirsten Alblas. Klik hier voor de volledige kandidatenlijst.
Eerlijke politiek, kleinere kloven, eerlijkere kansen en een rechtvaardig en ambitieus klimaatbeleid
Kun je iets over jezelf vertellen?
Ik ben Kirsten Alblas en ik woon in het poldergebied van Overvecht, in een woongroep. Dat was in eerste instantie geen bewuste keuze. Ik was allang blij dat ik 'iets' vond, maar inmiddels zou ik niet anders meer willen. Het is fijn om een plek voor jezelf te hebben én altijd mensen in de buurt voor een praatje of een kop thee. In het dagelijks leven ben ik werkzaam in de kinder- en jeugdpsychiatrie in Zuid-Holland en in mijn vrije tijd ben ik onder andere actief binnen de klimaatbeweging.
Hoe ben je betrokken geraakt bij de ChristenUnie?
Ik ben al jaren politiek geïnteresseerd, maar vond het lastig me echt te binden aan een partij. Een paar jaar geleden heb ik na lang wikken en wegen de knoop doorgehakt en ben ik lid geworden van de ChristenUnie. Een hele bewuste keuze dus. Enkel consumeren past niet bij me, dus ik wist, als ik lid word, wil ik ook echt iets doen. Sinds ik lid ben, ben ik bij enkele bijeenkomsten en cursussen geweest en nu sta ik op deze prachtige plek!
Wat heb je met de stad Utrecht?
Ik woon hier nu zo'n tien jaar. Als je hier al je hele leven woont, klinkt dat vast als 'niks', maar toen ik hier kwam wonen dacht ik: 'even m'n master afronden en weer weg'. Ik vond mezelf niet iemand voor in de stad. Maar deze stad heeft me gegrepen... de drukte van het centrum, de rust van het Gagelbos en de polder, de mentaliteit van de mensen. Soms fiets ik door de stad en dan kan me echt zo'n geluksgevoel bekruipen. Dan fiets ik langs prachtige oude huizen, onder een dak van bladeren, langs 'groene' bushokjes en bermen en ben ik echt zó blij dat ik in deze stad mag wonen!
Waarom stel je je kandidaat voor de gemeenteraadsverkiezingen en wat zijn je ambities voor de stad?
Ik vind het in alles wat ik doe belangrijk om niet alleen te consumeren, maar ook bij te dragen, dus dat geldt ook voor wonen en samen leven in Utrecht. Ik heb het heel fijn hier en ik wil dat iedereen het hier fijn heeft. Dat is overigens niet hetzelfde als dat iedereen het eens moet zijn met alle beslissingen die genomen worden, want dat is onmogelijk. Wél vind ik het belangrijk dat beslissingen goed uitgelegd worden en dat de inwoners zo vroeg mogelijk mee kunnen praten en niet pas tegen het einde of zelfs achteraf. Daarnaast maak ik me grote zorgen om de klimaat- en ecologische crisis en hoewel dat een crisis van wereldniveau is, wil dat niet zeggen dat je er lokaal en persoonlijk niets aan kunt doen.
Omdat ik met kinderen en jongeren werk, maak ik me misschien nog wel meer zorgen. Zij zijn de toekomst, maar dan zullen we wel voortvarend klimaatbeleid moeten maken, zodat zij ook écht een toekomst hebben. Voor mij is het heel belangrijk dat dat ook rechtvaardig beleid is, dat iedereen mee kan doen. En: de jeugd heeft de toekomst, dus vind ik het van groot belang dat elk kind, elke jongere, de kansen krijgt die hij/zij/hen verdient. Alle kansen dus.
Daarnaast zie ik de kloof tussen burger en politiek steeds groter worden. Ik snap wel dat mensen afhaken! Dus mijn ambities: eerlijke politiek, kleinere kloven, eerlijkere kansen en een rechtvaardig en ambitieus klimaatbeleid.
Bekijk hier de volledige kandidatenlijst.
Sint Maarten scheurde zijn mantel in twee en gaf de helft aan een bedelaar. Dat vinden wij een prachtig gebaar. We vinden het belangrijk om stil te staan bij mensen die op een zelfde manier iets betekenen voor een ander. Daarom delen wij elke donderdag een mantel uit om iemand welverdiend in het zonnetje te zetten.
Vandaag deelt nr. 4 van de lijst @netsrikd de mantel uit. "We delen deze mantel uit aan mensen die iets betekenen voor een ander. Voor mij is de ander niet alleen mijn medemens, maar ook mijn medeschepsel. Daarom heb ik een mantel uitgedeeld aan Anneke van @amelisweerdnietgeasfalteerd. Als je zoveel geeft om de schepping dat je zelfs bereid bent om de boom in te gaan om die boom te beschermen, zoals recent ook in Limburg in het Sterrebos gebeurde, omdat je ziet dat het niet alleen om die boom gaat, maar om het hele ecosysteem wat daaraan verbonden is en waar wij als mens van afhankelijk zijn, dan heb je deze mantel dik verdiend. En natuurlijk is ie niet alleen voor Anneke, zij staat symbool voor alle mensen in Utrecht die zich inzetten om de klimaat- en ecologische crisis een halt toe te roepen. Daarom heeft Anneke ervoor gekozen de mantel niet om haar eigen schouders te hangen, maar om de boom, omdat het niet om haar gaat, maar om de natuur, die geeft zij een stem."
Film en montage: Bart Bijzet
Kandidaat Kirsten Alblas op werkbezoek in Leidsche Rijn
Vanmorgen was het zo ver, m'n eerste werkbezoek! Ik mocht met de Vogelbescherming mee fietsen door Leidsche Rijn. Als kers op de taart mocht ik ook nog eens het Vogelhuisakkoord ondertekenen!
Ik kom eigenlijk nooit in Leidsche Rijn en, heel eerlijk, ik wist ook echt niet wat ik er te zoeken zou hebben. Maar nu ga ik er zeker nog eens doorheen fietsen. En neem ik mensen mee om ze te vertellen over dat buurtinitiatief waar ze een grote grasstrook deels veranderd hebben in een plek met bomen en inheemse struiken waardoor de biodiversiteit toeneemt. Of neem dat buurtje waar mensen zelf de buitenruimte hadden mogen inrichten. Minder parkeerplaatsen en meer groen. Het was een oase van rust! Ik zag en hoorde allerlei vogels en ik wil graag zien hoe het er in de late lente bij staat als alles weer uitgelopen is.
Dus Leidsche Rijn is af en alles is fantastisch? Nee, zeker niet. Ik leerde ook dat je er nog niet bent als je buurtbewoners meer zeggenschap geeft. Want met alleen het inrichten ben je er nog niet. Goed beheer ervan is misschien nog wel belangrijker. Maar hoe doe je dat op een goede manier? Het zou mooi zijn als de gemeente buurtbewoners daar meer handvatten voor geeft. Dat er korte lijntjes zijn met stadsecologen bijvoorbeeld, die kunnen vertellen wat voor beplanting goed is voor de biodiversiteit. Dat er een soort nieuwsbrief is die je vertelt dat het tijd wordt om te snoeien, hoe je dat eigenlijk doet, en wie je kan vragen als je het voor het eerst doet en het een beetje spannend vindt.
Helemaal enthousiast fietste ik terug naar huis. Ik keek met hele andere ogen naar mijn stadsie. Ik zag mini-plantsoenen en middenbermen met alleen maar gras. Dat is natuurlijk groen, maar niet goed groen. Want voor de biodiversiteit is het niet zo helpend, terwijl de klimaat- en ecologische crisis ons juist leert dat we ook volop moeten inzetten op biodiversiteit. Hoe mooi zou het zijn als daar ook wat laag inheems struikgewas zou staan, zodat er volop insecten kunnen gaan leven, vogels kunnen nestelen, en je straks niet alleen de auto's hoort razen, maar ook een vrolijk gefluit van allerlei kleine vogels?
Ik zag ellenlange rijen parkeerplaatsen. Kunnen er daar echt niet twee vanaf, om een kleine tuin met inheemse struiken en planten te maken, zodat ook in die wijken de mussen, mezen en vinken kunnen gaan nestelen? Want groen in de wijk heeft zoveel gezondheidsvoordelen! Meer groen zorgt onder andere voor minder hittestress en voor een beter mentaal welzijn. En voor wie denkt 'wat kost dat dan allemaal wel niet', nou, het zorgt óók voor lagere zorgkosten. Dus win-win aan alle kanten!
Ik heb vanochtend veel geleerd, en dat wat ik al wist, staat weer even wat beter op m’n netvlies. Als kers op de taart mocht ik ook nog het Vogelhuisakkoord tekenen namens de ChristenUnie. Want ook Utrecht kan nog groener en vogelvriendelijker!
Trouwens, 28 februari houdt A Rocha een avond waarin je geïnspireerd wordt over natuur in je eigen omgeving. Ik heb vanochtend de nodige inspiratie opgedaan voor de workshop die ik daar mag geven, en ik ben nu helemaal benieuwd naar wat stadsecoloog Anne Nijs ons die avond gaat vertellen over natuur in de stad!
Beeld: Esther Mertens
